Wiadomości z Opola i okolic

Dwieście zadań w Kędzierzynie-Koźlu

Kędzierzyn-Koźle, jako jedno z nielicznych miast w Polsce ma prawie w 100 procentach rozwiązany problem gospodarki wodno-ściekowej

Urodziny Kędzierzyna-Koźla to także dobra okazja, aby przypomnieć mieszkańcom, iż pomimo licznych przeciwności losu, począwszy od klęsk żywiołowych, a na zawiłościach funkcjonowania samorządu kończąc, miasto zainwestowało wielkie pieniądze w rozwój infrastruktury komunalnej. Tylko w ciągu ostatnich dwóch lat gmina rozpoczęła, bądź też kontynuuje realizację około dwustu zarówno większych, jak i mniejszych zadań. Jest to liczba imponująca, biorąc pod uwagę skromny stan osobowy Wydziału Inwestycji i Remontów Urzędu Miasta Kędzierzyn-Koźle.

Największym przedsięwzięciem inwestycyjnym ostatnich lat był oczywiście projekt Funduszu Spójności pod nazwą "Zaopatrzenie w wodę i oczyszczanie ścieków w Kędzierzynie-Koźlu", realizowany pod nadzorem spółki Miejskie Wodociągi i Kanalizacja. Wartość kontraktu nr 3 (budowa i modernizacja około 90 km kanalizacji sanitarnej) opiewała na kwotę 23 milionów euro.

Ostatnio dobiegła końca realizacja kontraktu nr 2 (kanalizacja deszczowa). W ramach tego zadania, którego wartość wyniosła około 13 milionów euro stworzyliśmy nowoczesny system odprowadzania ścieków opadowych poprzez budowę lub przebudowę około 17 km kanałów deszczowych, likwidację 34 wylotów, modernizację 38 i budowę 9 nowych.

Dobiegły też końca prace związane z kontraktem nr 1, czyli modernizacją czterech obiektów wchodzących w skład Miejskiej Oczyszczalni Ścieków w Kędzierzynie-Koźlu. Koszt zadania to ok. 6,5 mln euro.

Wszystkie trzy kontrakty o łącznej wartości około 44,5 miliona euro (czyli około 180 milionów złotych), gmina zrealizowała w ramach projektu Funduszu Spójności przy 70% wsparciu Unii Europejskiej. Dzięki tej inwestycji odnotowano ogromny skok cywilizacyjny, a Kędzierzyn-Koźle, jako jedno z nielicznych miast w Polsce ma prawie w 100 procentach rozwiązany problem gospodarki wodno-ściekowej. Być może samorządowcy poradziliby sobie bez pieniędzy z Unii Europejskiej, ale wtedy realizacja całego przedsięwzięcia trwałaby nawet 25 lat. Musieliby to zadanie rozłożyć w czasie i uwzględnić środki na ten cel w wielu miejskich budżetach.