Wiadomości z Opola i okolic

Ślub wychodzi poza tradycyjną biel

Choć białą suknię ślubną wybierają dziś kobiety na całym świecie, to wciąż wiele jest miejsc, gdzie dużą popularnością cieszą się stroje bliższe lokalnym tradycjom.

Zresztą i na starym kontynencie biała suknia ślubna jest stosunkowo nowym wynalazkiem, choć jej rodowód jest bez wątpienia europejski. - Współcześnie dla mieszkańców Europy i Stanów Zjednoczonych biała suknia ślubna zdaje się być elementem odwiecznej tradycji - mówi Piotr Chalimoniuk z centrum lotniczego Sky4Fly.net, który zwiedził niemal cały świat. - W rzeczywistości jednak jej historia jest dość krótka.

Wszystko zaczęło się w 1840 roku, gdy na ślubnym kobiercu stanęła ubrana w śnieżnobiałą suknię królowa Wiktoria. Zdjęcie z uroczystości obiegło świat, dając początek modzie, która trwa do dziś. Brytyjską władczynie szybko zaczęły naśladować inne arystokratki, a niepraktyczna biel sukni ślubnej pierwotnie podkreślała przede wszystkim wysoki status materialny wychodzącej za mąż kobiety. Z czasem zwyczaj upowszechnił się wśród wszystkich klas społecznych i dopiero wtórnie przypisano białej sukni ślubnej symbolizowanie niewinności i dziewictwa.

Indie
W Indiach ważnym elementem tradycyjnego damskiego stroju ślubnego jest sari. Tę szatę o starożytnym rodowodzie wykonuje się z jednego pasma materiału o długości kilku metrów, które można drapować na wiele sposobów. Wiele mieszkanek nosi je na co dzień. Wersję ślubną cechuje natomiast odświętny charakter. Wykonuje się ją z barwionego na kolor czerwony jedwabiu i bogato zdobi złotymi wstawkami. W sari na ślubnym kobiercu stają nie tylko hinduski, ale również indyjskie chrześcijanki. Wówczas szata najczęściej przybiera białą, kremową lub złotą barwę.

Chiny
Kolorem dominującym podczas tradycyjnych chińskich ceremonii ślubnych jest czerwień, która symbolizuje szczęście i pomyślność. Damski strój ślubny składa się z czerwonej szaty i charakterystycznego nakrycia głowy - korony z motywami feniksów i smoków wykonanej z piór zimorodka, pereł i kamieni szlachetnych. Wywodzi się ona z czasów dynastii Ming, gdy kobiety z wyższych sfer podczas formalnych okazji ubierały takie nakrycie głowy nosiły. Tradycyjne stroje dominują dziś przede wszystkim na Tajwanie. W Chinach kontynentalnych moda ślubna jest bardziej zróżnicowana i wiele pań decyduje się na białe lub czerwone suknie w zachodnim stylu.

Japonia
Tradycyjne obrzędy ślubne w Japonii odbywają się zgodnie ze wskazaniami szintoizmu. Kostium ślubny pani młodej składa się z kimono, któremu towarzyszą japońskie sandały na koturnach. Głowę kobiety zdobi charakterystyczne nakrycie mające zakryć jej „rogi” zazdrości i egoizmu. Stanowi ono symbol kobiecego posłuszeństwa w małżeństwie. Kolor szaty ślubnej najczęściej jest śnieżnobiały, czasem zawiera czerwone wstawki. W przeszłości również skóra kobiety była malowana na biało. Wbrew pozorom szintoistyczny obrzęd ślubny ma krótką historię, gdyż pojawił się dopiero z końcem XIX wieku w ramach inspirowanej przez władze akcji popularyzowania rodzimej japońskiej religii. Obecnie śluby w tym stylu tracą popularność, a coraz więcej par, niezależnie od wyznawanej religii, decyduje się na ceremonie naśladujące zachodnie wzory.